Extreme armoede is een schandvlek van onze tijd. Groen-Lier&Ko pleit voor een sociaal-innovatief experiment in de vorm van een basisinkomen voor de meest kwetsbare gezinnen in onze stad: de wetenschappelijke instrumenten zijn daartoe voorhanden, tijd om de nodige durf te tonen om hiermee aan de slag te gaan. ‘Werk, werk, werk’ voor kansengroepen kan gerealiseerd worden door vanuit onze stad veel meer dan vandaag impulsen te geven aan sociale economiebedrijven (onder meer door sociale criteria te hanteren bij het uitschrijven van lokale overheidsopdrachten) en door vanuit het OCMW veel sterker in te zetten op sociale tewerkstelling van mensen met een leefloon. Gezinnen op de vlucht voor oorlog zijn welkom in onze stad: Groen-Lier&Ko ijvert voor een warm en integratiegericht onthaal van vluchtelingen en andere nieuwe Lierenaars met een migratieachtergrond. Het LOI (lokaal opvanginitiatief) wordt uitgebreid zodat in onze stad ook niet-begeleide minderjarige vluchtelingen een warm thuis kunnen vinden. Stad Lier zet in op lokale praktijktesten in de strijd tegen discriminatie, met focus op de huurwoningmarkt. Nog steeds kunnen gezinnen die leven in extreme armoede volledig worden afgesloten van aardgas of elektriciteit en/of kan de waterkraan volledig toegedraaid worden. Hoe beperkt ook het aantal keer dat dit in onze stad effectief gebeurt: Groen-Lier&Ko vindt volledige afsluitingen van nutsvoorzieningen mensonwaardig. Het creëert leefsituaties waarbij mensen terugvallen op overlevingsstrategieën om te voorzien in hun dagelijkse levensbehoeften. Het werkt sociaal isolement in de hand en ontneemt hen net de kracht om de situatie te veranderen. Volledige afsluiting gaat ook volledig voorbij aan het (grondwettelijk) recht op nutsvoorzieningen dat Vlaamse armoedeorganisaties nastreven. Extreme armoede en psychologische problemen zijn vaak heel nauw met elkaar verbonden. Groen-Lier&Ko vraagt daarom meer aandacht vanuit het lokaal bestuur in geestelijke gezondheidszorg. Dit kan door extra middelen te investeren en zo het aanbod uit te breiden. Initiatieven omtrent geestelijke gezondheidszorg moeten toegankelijker worden en kunnen met hulp van de stad bekender worden gemaakt bij kwetsbare groepen. Ook voor kinderen die hier nood aan hebben, moet er een passend aanbod zijn. Een deel van de kwetsbare gezinnen wordt niet bereikt. Zij hebben nood aan een zeer intensieve begeleiding. Dat is vaak niet mogelijk voor maatschappelijk werkers door tijdsgebrek. Methodieken zoals het GO-team in Mechelen vormen een goede bron van inspiratie, in de strijd tegen kinderarmoede. Het ‘GO-team’ bestaat uit gezinsondersteuners die elk met een beperkt aantal gezinnen een traject afleggen. Door de lage caseload (10 complexe dossiers) kunnen de gezinsondersteuners een intensief traject afleggen met gezinnen, wat op lange termijn effectiever kan zijn dan hulpverleningstrajecten beperkt tot korte termijn. Ook met het oog op de ondersteuning van jongeren die erg problematisch gedrag vertonen, is een dergelijke multidisciplinaire aanpak aan gewezen. Lier levert voor deze groep vandaag te weinig inspanningen met vele individuele én samenlevingsproblemen tot gevolg. De werking van de buitenschoolse kinderopvang Kadee moet laagdrempeliger dan vandaag het geval is: vooral eenoudergezinnen en mensen in armoede lijden hieronder. In samenspraak met sociale organisaties dient hierin verbetering te komen. Niet enkel de stad dient zorg te dragen voor haar meest kwetsbare inwoners, ook als burgers kunnen we ons beste beentje voorzetten. Groen-Lier&Ko ijvert voor een grootschalig buddynetwerk dat sterkere vrijwilligers verbindt met stadsgenoten die steun, zorg en warmte kunnen gebruiken. Denk bijvoorbeeld aan huiswerkbegeleiding, administratieve ondersteuning, hulp bij het doen van boodschappen en ga zo maar door. Ook onze sportclubs zijn zeker bereid om mee sociale verantwoordelijkheid op te nemen door kansengroepen nog sterker te integreren in hun werking. Een zorgende stad, daar zorgen we immers samen voor.